Als je een hoogbegaafde leerling op de kast wil krijgen, wilt demotiveren of tegen je wilt krijgen moet je regelmatig dingen als: “Omdat ik het zeg”, of “dat is gewoon zo” zeggen. Dat is in veel gevallen simpelweg niet genoeg reden om iets te doen (of te laten).
Hoogbegaafdheid is in zekere zin een vorm van efficiëntie. Een hoogbegaafd brein is eigenlijk altijd op zoek naar manieren om dingen zo efficiënt en elegant mogelijk voor elkaar te krijgen. En iets doen waar je de zin of het nut niet van ziet, is het tegenovergestelde van efficënt.
Het grote plaatje
Hoogbegaafde leerlingen zijn vaak top-down denkers. Ze willen snappen hoe iets in het grote plaatje nut heeft. Als dat nut ontbreekt, moeten motivatie en energie uit hun tenen komen. Als dat nut helder en voelbaar is, dan gaat de machinerie in de bovenkamer met veel ijver aan het werk.
Dat grote plaatje moet op één of andere manier te maken hebben met de leerling zelf. Over hun leven of over iets wat zij belangrijk of interessant vinden. Iets wat in het nu begrijpelijk moet zijn. “Je moet dit nu leren zodat je later een goede baan kunt krijgen”, is meestal niet voldoende. Veel geld verdienen staat lang niet altijd hoog op lijst van ambities. Om te weten op welk grote plaatje je hoogbegaafde leerling wel aanslaat moet je je leerling kennen.